Gaman gaman

Jæja, þá er runninn af mér mesti hamurinn og ég orðin rólyndis-heimilisfaðir aftur. Við vorum að fá nýjan fjölskyldumeðlim. Sú er ferfætlingur og er aðeins 9 vikna þegar þetta er skrifað. Hún heitir Hrafntófta Askja og er hreinræktuð íslensk tík undan þeim Gerplu Ronju og Hektori, sem er með myndarlegustu hundum landsins og prýðir meðal annars bækling frá VÍS um hundatryggingar. Askja er róleg og blíð og hefur heillað alla í fjölskyldunni. Við erum að plana að fara með hana í sveitina mína og kynna henni fyrir Doppu frænku í Kolsholti.

Reiður og sár.....

Nú er ég bæði reiður og sár. Aðalega er ég sár út í þá kennara sem fögnuðu því að mðilunartillagan var felld. Gleðin var fölskvalaus og eins og unnist hefði stórsigur í íþróttakappleik. Málið er hinsvegar grafalvarlegt. Þó að ég hafi í sjálfu sér skilning á því að kennarar hafi hafnað þessum tillögum, finnst mér samt, eðli málsins samkvæmt, að viðbrögð kennara hefðu mátt vera hófstilltari. Svo var ég að frétta að sést hefði til nokkura kennara á Leifstöð á leið til útlanda. Hvað ætla þessir kennarar að gera ef það semst í dag. Eða ætla þeir kannski ekki að semja ?

4. vikunni að ljúka

Jæja, þá er kennaraverkfallið búið að vara í 4 vinnuvikur og börnin mín hafa misst úr samtals 40 daga í skóla og munar um minna. Þetta fer nú að vera gott og mér finnst að þessai störukeppni mætti fara að ljúka. Ég er ekki mikið inni í þesu máli, en þetta er væntanlega eins og venjulega. Kennarar vilja meira fyrir minna og viðsemjendur þeirra minna fyrir meira. Vandamálið er hinsvegar að sveitafélögin eru milli steins og sleggju. Tekjustofnar þeirra eru ákvarðaðir af ríkinu, sem er stikk frí í þessu máli. Ég blæs á það að þau rök ríkisstjórnarinnar að hún geti ekkert gert vegna þess að það séu í gildi samningar milli ríkis og sveitafélaga um rekstur grunnskóla. Mig grunar að það sé ekki jafnt gefið í þeim samningum. Ríkið hefur óneitanlega sterkari samningsstöðu en sveitafélögin.
Mér finnst að mörgu leiti góð hugmynd að sveitafélögin sjái um rekstur grunnskóla svona almennt séð. En það er óneitanlega skondin staða uppi víða um land þar sem fjöldi einstaklingar hafa stofnað einkahlutafélag utan um rekstur sinn, greiða sér hungurlaun og taka tekjurnar inn í gegn um arðgreiðslur (sem bera mun lægri skatt). Þar með verða sveitafélögin af umtalsverðum tekjum. Svo er náttúrulega réttlætismál fyrir þessa sömu einstaklinga að börnin þeirra fái mannsæmandi menntun.
Ríkið samdi rausnarlega við framhaldsskólakennara í síðustu samningum (að allra mati nema kennarana eins og venja er) og það er því eðlilegt að grunnskólakennarar miði sig við þá.... en því miður er bara ekki sami viðsemjandi...
Jæja þá er ég búinn að ausa svolítið úr skálum reiði minnar og get haldið áfram að vinna heima, þar sem einhver þarf að sinna blessuðum börnunum. Þau eru reyndar eins og ljós (enda meira í móðurættina), þannig að þetta bjargast allt saman

Nýjustu fréttir....

Um helgina fór ég í sumarbústað með vinnufélögum og hafði það bísna gott. Á Laugardagskvöldið fórum vð Guðfinna á tónleika með Van Morrison. Í stuttu máli voru tónleikarnir tær snilld. Eina sem hægt er að setja útá var að þeir voru helst til stuttir, það vantaði svona 20 - 30 mínútur uppá.... Þarna var hver snillingurinn á fætur öðrum. Saxafónleikarinn var þar fremstur meðal jafningja, hann skyggði jafnvel á meistarann sjálfann (sem þó var ekkert slor).

Þriðja vika kennaraverkfallsins er nú í fullum gangi. Ég var heima hjá krökkunum fram til tvö í dag. Sem betur fer er ég í aðstöðu til að vinna heiman frá mér, en þessu verður að fara að linna.

Einhverntíma er allt fyrst

Fyrsta bloggið mitt er staðreynd. Ég ætla að reyna að skrifa reglulega hérna, hvernig það gengur á eftir að koma í ljós. Annars var ég að vinna í kvöld, þar sem ég þurfti að taka mér frí part úr degi vegna kennaraverkfallsins. Best að segja sem minnst um það, það gæti misskilist.